مقاله #678

در سال 2009، کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ایالات متحده تمام شرکت های دولتی و صندوق های متقابل را ملزم به گزارش اطلاعات مالی خود به SEC با استفاده از یک زبان نشانه گذاری به نام زبان گزارشگری تجاری قابل گسترش (XBRL) کرد. هدف از این الزام بهبود دسترسی به اطلاعات حسابداری مالی، افزایش جریان اطلاعات بین شرکت‌ها و سرمایه گذاران، و آسان تر و ارزان تر کردن جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده بود. بحث هایی وجود دارد که آیا منافع حاصل از استفاده از داده XBRL بیشتر از هزینه های مرتبط با ایجاد داده‌ها و استفاده از داده‌ها است. در بخشی از این بحث، برخی ادعا کرده­اند که ارسال XBRL از کیفیت پایینی برخوردارند و استفاده از آنها دشوار است. هدف از این مقاله بررسی کیفیت و قابلیت استفاده از فایل­های XBRL با بررسی ویژگی­ های پر کردن مختلف و اشتباهات در طول زمان است. تمرکز این مقاله بر روی ویژگی های زیر است: استفاده از برچسب­ های بسط­ یافته، خطاهای مستندسازی و اطلاعات موسسه (DEI)، خطاهای مقیاس، و تغییرات علامت. یافته‌ها نشان می دهند که با شروع از سال 2012، بهبود مداومی در کیفیت و قابلیت استفاده از فایلینگ XBRL در بسیاری از جنبه‌ها وجود داشته است. علاوه بر این، به نظر می­رسد که کیفیت پایین تر و قابلیت استفاده از داده‌ها در یادداشت­های صورت­ های مالی و داده ­های ثبت شده توسط شرکت های کوچک­تر نشات می­گیرد. نتایج ارائه شده در این مقاله مطابق با مفهوم حرکت شرکت­ها در امتداد یک منحنی یادگیری و بهبود کیفیت و قابلیت استفاده از داده های XBRL به موازات به دست آوردن تجربه برچسب زدن بیشتر سازگار هستند. این پیشرفت­ ها استفاده از فایلینگ XBRL و بهره­ مندی از مزایای ارائه شده توسط این داده‌ها را آسان­تر می­کند. با این حال، به رغم این تلاش‌ها و پیشرفت ها، به نظر می رسد کار بیشتری برای ادامه بهبود کیفیت داده مورد نیاز است.