مقاله #448

چکیده

هدف از این آزمایش، بررسی اثر منابع کربن و نیتروژن در کشت تخمیری غوطه­ور و اثر کازئین در تخمیر در بستر جامد در تولید رنین حاصل از قارچ موکور میهی بود. بیشینه­های بیوماس یا زیست­توده به 7/6؛ 1/8 و 8 گرم در لیتر و بیشینه­های محصول آنزیمی 1066؛ 857 و 480 واحد سوکسله (S.U.)[1] به ترتیب برای غلظت گلوکز 18؛ 25 و 35 گرم در لیتر رسید. ارلن­های تیغه­دار دارای درب پیچی، بیشینه­های بیوماس یا زیست­توده 7/6 ؛ 3/8 و 10 گرم در لیتر و بیشینه­های فعالیت آنزیم 648؛ 279 و 300 واحد سوکسله برای غلظت گلوکز را نشان دادند. زمانی که عصاره خیسانده ذرت[2] و پروفلو[3] (مواد مغذی پنبه دانه حاصل از تریدر) استفاده شد، مقادیر 923 و 667 واحد سوکسله به دست آمد. در سیستم SSF، هنگامی که به ترتیب از هیدروکلراید 2/0 نرمال، 3/0 نرمال و 4/0 نرمال استفاده شد، فعالیت­های آنزیمی، 414، 264 و 167 واحد سوکسله بودند. آزمایشات SSF با استفاده از1 و 2 گرم کازئین در گرم سبوس گندم (10% رطوبت)، افزایشی را در تولید آنزیمی (966 و 1117 واحد سوکسله) نشان داد. نتایج نشان دادند که افزایش غلظت گلوکز، سنتز آنزیم را تحت تأثیر قرار داد و کازئین عامل اصلی در القای سنتز آنزیم بود. SSF نشان داد که یک سیستم مناسب برای تولید رنین است.