در مطالعهی زبان تعدادی از مشاهدات نه بر حسب اجزاء تشکیل
دهندهی زبان ، بلکه بر حسب روشی که زبان مورد استفاده قرار میگیرد و حتی اینکه
چگونه از مکثها استفاده شود. وقتی ما در مورد مشخصه های زبان کاربردی حرف میزنیم
، در واقع ما داریم در مورد اینکه چگونه است که کاربران زبان با موفقیت تعبیر میکنند
، آنچه را که دیگر کاربران زبان قصد دارند که بیان کنند؛ حرف میزنیم. وقتی که ما
این پژوهش را بیشتر انجام میدهیم و میپرسیم که چگونه ما از آنچه میخوانیم سر در
آوریم، چگونه ما میتوانیم متنهایی دارای ساختار خوب را از آنهایی که به هم ریخته
یا نامنسجم هستند تفکیک کنیم ، ما چگونه منظور گویندگانی را میفهمیم که بیشتر از
آنچه میگویند، انتقال میدهند و چگونه ما با موفقیت در آن فعالیت پیچیده ای که گفت
و گو نامیده میشود، شرکت میکنیم؛ ما داریم چیزی را برعهده میگیریم که به تجربه و
تحلیل کلام معروف است. کلمهی discourse معمولا به صورت ( زبان فراتر از جمله) تعریف میشود و تجزیه و
تحلیل کلام معمولا با مطالعهی زبان در متن و گفت و گو سرو کار دارد. زمانی که ما
داریم روی توصیف زبان شناختی تمرکز میکنیم، ما با ارائه صحیح شکلها و ساختارها
سرو کار داریم . اما به عنوان صرف صورتها و ساختارهای درست در مقابل غلط هستیم. ما
توانایی خلق تعابیر پیچیده کلامی از پیامهای زبانی ناپیوسته را داریم.
Link: https://faratarjome.ir/u/news/کاربرد-شناسی-در-زبان0.html