آوا شناسی تجربی
در اکثر قرن بیستم بخش مهمی از آوا شناسی را تشکیل داده است و کارهای تجربی در
کارگاههای آوا شناسی کشفیات بسیار مهمی در خصوص چگونگی تولید و درک گفتار به دست
داده است. اغلب اوقات این حیطه از فعالیت ها همچون دنیای اسرارآمیزی تلقی میشود که
در آن با استفاده از دستگاه های گران قیمت،کارهای عجیب و غیرقابل فهم انجام
میگیرد. این وضعیت به سرعت در حال تغییر است و یک پیامد از دسترسی آسانتر به
تکنیکهای تجزیه و تحلیل ابزاری گفتار، این است که رشته های آوا شناسی توصیفی
تدریس تلفظ و آوا شناسی تجربی ارتباط تنگاتنگی به هم پیدا کرده اند.کامپیوترها و
نرم افزارهای مورد نیاز برای تجزیه و تحلیل گفتار ، ارزانتر شده اند و علاقهی
فزاینده به این رشته با دسترسی به فناوردی مناسب همراه شده است. در توضیح موضوع
مورد بحث در آوا شناسی تجربی ، چنین مرسوم است که کار را با تشریح زنجیرهی گفتار
آغاز میکنند. با فناوری موجود نمیتوان کشف کرد که دقیقا در زمان گفتگو چه چیزی در
مغز گوینده رخ میدهد . اما بر اساس شواهد حاصل از اشتباهات گفتاری (لغزش های
زبانی) و تاثیرات حاصل از انواع آسیب های مغزی بر تولید تولید گفتارو شواهد مربوط
به اسکن مغز ، میتوان حدسهایی در این رابطه زد. زبانشناسان در مورد مرحله دوم
یعنی جنبه گفتار، نکات بیشتری میدانند.
Link: https://faratarjome.ir/u/news/آوا-شناسی-آزمایشگاهی-در-زبان-انگلیسی2.html