نمونه ترجمه تخصصی روانشناسی-خودویرانگری
Introduction
The
study of family factors that can either increase or reduce risk factors for
adaptive or maladaptive adolescent trajec-tories, particularly those with
self-destructive thoughts and behaviors (SDTB)—conceptualized as a continuum
(of gravity) that includes thoughts of death, suicidal ideation, self-harm and
suicidal acts, such as suicide attempts and suicide (Boxer 2010: Spirito et al.
2003)—, is of utmost importance to the early identification of adolescents at
par-ticularly high risk for self-destructiveness. Besides individ-ual
factors—such as being female, a history of past suicide attempts,
psychopathology, and other personal characteris-tics as impulsivity, low
tolerance to frustration, self-esteem and hopelessness (Sampaio 2002) –,
several researchers have highlighted some family factors—family functioning, parenting
styles and practices and parental attachment—as core variables for adolescents’
well-being and for preventing risk trajectories such as self-destructive
patterns (e.g., Cro-well et al.2008; Freudstenstein et al. 2011; Nrugham et al.
2008; Perkins and Hartless 2002). However, as far as we know, studies that
included parenting styles and parental attachment together to analyze the
unique contributions of each variable to SDTB, are scarce (Karavasilis et
al.2003).
Moreover,
research has not specified the psychological mechanisms throughout these family
variables are associ-ated (e.g., mediators). In order to fill this gap, the
present study examined (a) the unique contribution of paternal and maternal
parenting styles and attachment to the father and mother to adolescents’ SDTB
simultaneously; and (b) test a model specifying the perception of family
cohesion as a mediating factor of the effect of these family factors on SDTB.
مقدمه
مطالعۀ عوامل خانوادگی که سبب افزایش یا کاهش عوامل خطر
برای مسیرهای سازگار یا ناسازگار نوجوانی میشوند، مخصوصا در ارتباط با افکار و
رفتارهای خود ویرانگر (SDTB) – درک شده به عنوان یک پیوستار (از گرایش) که شامل افکار
مرگ، ایده پردازی خودکشی، آسیب به خود، و اقدامات خودکشی، مثل تلاش برای خودکشی
(باکسر، 2010؛ اسپیریتو و همکارانش، 2003) – اهمیت زیادی در شناسایی اولیۀ نوجوانان در
معرض خطر خود ویرانگری دارد. علاوه بر عوامل فردی – مثل جنسیت مونث، سابقۀ تلاشهای
سابق خودکشی، آسیب روانشناسی، و سایر ویژگیهای شخصیتی مثل تکانشگری، تحمل کم در
ناامیدی، عزت نفس و ناامیدی (ساماپایو، 2002) – چند محقق بر عوامل خانوادگی – عملکرد خانواده، سبکهای
فرزندپروری، و آموزهها و دلبستگی والدین – به عنوان متغیرهای اصلی سلامتی نوجوانان برای
جلوگیری از مسیرهای خطر مثل الگوهای خود ویرانگری تاکید داشتهاند (کروول و
همکارانش، 2008؛ فرویدستنشتاین و همکارانش؛ 2011؛ نروگام و همکارانش، 2008؛ پرکینز
و هارتلس، 2002). اما تا جایی که میدانیم، مطالعات کمی به سبکهای فرزندپروری و
دلبستگی والدین برای تجزیه و تحلیل نقشهای منحصر به فدر هر متغیر برای SDTB پرداختهاند
(کاراواسیلیس و همکارانش، 2003). به علاوه، پژوهشها ساز و کارهای روانشناسی را
دربارۀ متغیرهای خانوادگی مربوطه (به عنوان عوامل واسطه) مشخص نکردهاند. برای رفع
این مشکل، مطالعۀ حاضر به بررسی موارد زیر پرداخت: (a) نقش منحصر به
فرد سبکهای فرزندپروری پدر و مادر و دلبستگی نوجوانان به پدر و مادر در SDBT؛ و (b) آزمایش یک مدل با تعیین ادراک انسجام خانوادگی به عنوان یک عامل
تعدیل کنندۀ اثر عوامل خانوادگی بر SDTB.
Link: https://faratarjome.ir/u/news/نمونه-ترجمه-تخصصی-روانشناسی-خودویرانگری3.html