در گفتار ماشینی فرضی، همه لغات واحدهای جداگانه هستند که
در کنار یکدیگر و به صورت توالی قرار میگیرند. ولی در گفتار پیوسته حقیقی ، ما
بعضی اوقات لغات را به نحو خاصی به هم ربط میدهیم. آشناترین مورد استفاده از r ربط است. در
لهجه بی بی سی زبان انگلیسی ، r نمیتواند در بخش هجای پایانی قرار بگیرد، ولی وقتی هجی یکی کلمه
متضمن r پایانی است و
یک کلمه که دارای واکه آغازین است پس از کلمه مذکور بیاید، تلفظ معمول برای
متکلمین زبان انگلیسی ، تلفظ کلمه با r است. متکلمین لهجه بی بی سی زبان انگلیسی به همین ترتیب از r برای ربط دادن
کلماتی استفاده میکنند که به یک واکه ختم میشوند. حتی در مواردی که از نظر هجی کلمه
هیچ گونه برای اینکار وجود ندارد. این مورد را r ناخوانده مینامیم.
هنوز برای بعضی از متکلمین و آموزگاران زبان انگلیسی این حالت تلفظ را نادرست و
غیراستاندارد میدانند، ولی بدون شک این نوع تلفظ بسیار رایج و متداول است. " ربط " و " r ناخوانده " ، موارد ویژه درنگ هستند. درنگ اشاره دارد به رابطه بین یک
آوا با آواهای بلا فاصل قبل و بعد از آن و در تئوری واجی از اهمیت خاصی برخوردار
است. دو کلمه my turn را در نظر بگیرید، قبل از صوت m صدایی وجود
ندارد (یعنی سکوت است) و بعد از n نیز سکوت است ، و از این
رو گفته میشود m و n در حالت درنگ
باز بیرونی دارند. از این رو سکوتی ( یا درنگ باز بیرونی) وجود ندارد تا بتوان از
طریق آن تقطیع واژگانی را نشان دهد و فاصله ایجاد شده در آوا نویسی را توجیه کرد .
Link: https://faratarjome.ir/u/news/ربط7.html