تمرین در تلفظ

یکی از تمرین­های سنتی در تدریس تلفظ از طریق متدهای آوا شناختی ، واج نویسی (واج نگاری) است که در آن هر صوت گفتاری را باید توسط یکی از واج ها مشخص کرد و با نمادهای مناسبی نوشت. دو نوع مختلف از این تمرین ها وجود دارد، در یک نوع که واج نویسی از دیکته نامیده میشود، زبان آموزان باید به گفتار شخصی گوش دهند یا آن را ضبط نمایند و سپس آنچه را میشنوند بنویسند. در نوع دوم که واج شناسی از متن نوشتاری خوانده میشود، به زبان آموز متنی از دیالوگی داده می­شود که با خط معمولی نوشته شده است و زبان آموز باید از نمادهای واجی برای نشان دادن اینکه از نظر او متکلم لهجه خاصی چگونه آن را تلفظ می­ نماید، استفاده کند. پس در واج نویسی فقط نمادهای واجی را میتوان به کار برد. این کار این مزیت را دارد که یادگیری به کار بردن آن نسبتا ساده و سریع است. عیب این کار این است که هرچه شخصی بیشتر درباره­ی آواشناسی یاد بگیرد، بیشتر قادر خواهد بود که تفاوتهای صوتی زیادی که قبلا از آن­ها آگاهی نداشته است، بشنود ؛ و زبان آموزان در این مقطع از اینکه قادر نباشند تا اطلاعات تفصیلی تری را بنویسند، کلافه و خسته میشوند. نظام واجی توصیف شده برای لهجه­ی بی بی سی ، شامل چهل و چهار واج است. معروف ترین مجموعه­ی نمادها همان الفبای آوا نگار بین­المللی است که توسط انجمن بین المللی آوا شناسی وضع شده است(حروف IPA برای اشاره به این انجمن و همچنین الفبای وضع شده توسط این انجمن به کار میرود). نمادهای واکه­ای نظام واکه اصلی (به اضافه­ی تعداد محدود دیگری) معمولا در چارت این الفبا قرار دارد . افزون بر بسیاری از نمادهای موجود ، تعدادی نیز علایم فرعی هستند که به نحوی نمادهارا تعدیل می­­­کنند.

Link: https://faratarjome.ir/u/news/تمرین-در-تلفظ9.html

دیدگاه کاربران

ارسال دیدگاه

نام و نام خانوادگی :
دیدگاه شما :
کد امنیتی :	کدی که در تصویر میبینید را وارد نمایید
	* فراترجمه هیچگونه مسئولیتی نسبت به دیدگاه های کاربران ندارد و تمامی مطالب ارسالی دیدگاه و نظر شخصی کاربران است.
	ارسال دیدگاه