مقاله #735

چکیده:

این مطالعه (مقاله) روشی را ارائه می­دهد که عملکرد مدل های مختلفی که در پیش بینی سختی شکست ذرات نانو کامپوزیت پلیمری استفاده می شود، را بررسی می کند. سه نمونه ­ی تحلیلی در نظر گرفته می شوند: مدل Huang و Kinloch، مدل Wiliams، ومدل Quaresimin و همکارانش. هدف اصلی این مطالعه این نیست که سه روش تصویب شده معرفی شود بلکه عملکردشان باداده­ های تجربی مربوطه بررسی می شود. روش بیزین به همین منظور استفاده می شود که براساس مراجع اندازه گیری مختلف بدست آمده است. عملکرد مدل به صورت جامع مقایسه و بررسی می شوداز نظر عدم قطعیت­ های مدل و پارامتر. بر اساس مقدار تقریبی مجموعه­ ا­ی از پارامترهای بهینه، ضرایب تغییر مدل پیش بینی شده جهت اندازه گیری، برای سه مدل مقایسه می شود. سرانجام، احتمال انتخاب مدل باتوجه به داده  های مراجع مختلف به دست می آید.