مقاله #556

چکیده

فرمولاسیون رهش با تأخیر زیدوویدین بر پایه تکنولوژی ماتریکس تک پارچه توسعه و بررسی شد. زیدوویدین داروی حلال در آب است به طوریکه برای قرص‌های ماتریکس آهسته رهش بسیار مناسب است. زیدوویدین یک داروی با مکانیسم عملکردی کوتاه است به طوری که فرمولاسیون توسعه یافته مزایای فرمولاسیون‌های آهسته رهش را ارائه می‌دهد. زیدوویدین اولین عامل غیرویروسی برای درماز ایدز بود. زیدوویدین به‌سرعت از طریق سیستم گوارشی و در طی یک ساعت جذب می‌شود. قرص‌های ماتریکسی آهسته رهش از راه خوراکی زیدوویدین به‌وسیله تکنیک گرانولاسیون خشک و با استفاده از مدل‌های مختلف پلیمر هیدروکسیل پروپیل متیل سلولز (HPMC) تهیه شد.

HPMC حلال در آب است و کنترل کننده سرعت است. اثر غلظت پلیمر مطالعه شد. مطالعات نشان داد که داروی آزادشده با تغییر غلظت پلیمر می‌تواند تغییر کند. گرانول‌ها تهیه شد و برای چگالی از دست رفته بالک (توده)، چگالی به دام افتاده بالک، شاخص فشرده پذیری و زاویه آسودگی نتایج رضایت بخشی مشاهده شد. فرمولاسیون روی اصول خواص قرص مطلوب (سختی، شکنندگی، مقدار دارو و تغییرات وزنی) و آزادسازی برون تن دارو بهینه شد. فرمولاسیون تهیه شده، قرص‌های مستحکم با سختی بهینه شده با شکنندگی کم و یکنواختی وزن بودند. سینتیک آزادسازی بوسیله دستگاه انحلال نوع II فارماکوپیای ایالت متحده (USP)-22 بررسی شد. مطالعه آزادسازی برون تن قرص‌های ماتریکسی در آب خاص و به مدت 12 ساعت انجام شد. نتایج نشان داد که کاهشی در سنتیک آزادسازی دارو با افزایش غلظت پلیمر مشاهده شد. داده‌های آزادسازی یا مدل‌های ریاضی مختلفی مثل هیگوشی، کورس مایر-پپاس، مرتبه اول و مرتبه صفر برای ارزیابی سنتیک و مکانیسم آزادسازی دارو فیت شد. مدل سازی سنتیکی پروفایل‌های انحلال برون تن نشان داد که مکانیسم آزادسازی از محدوده، کنترل شده بوسیله نفوذ یا انتقال شبه فیکی تا نوع غیرنرمال یا انتقال غیر فیکی تبعیت می‌کند که فقط وابسته به نوع و مقدار پلیمر استفاده شده است. آزادسازی یک سنتیک مرتبه اول را نشان داد و مکانیسم آن نفوذ همراه با تخریب است. مطالعات پایداری بر طبق راهنمای ICH انجام شد و نشان داد که فرمولاسیون‌ها پایدار هستند.