اوتیسم
بیماری اوتیسم یک وضعیت پیچیدهی عصبی -رفتاری است که موجب اختلالاتی در تعاملات اجتماعی، رشد کلامی و مهارتهای ارتباطی میشود. این بیماری هم در کودکان و هم در بزرگ سالان دیده میشود. افرادی که اوتیسم دارند، اغلب رفتارهایی محدود، تکراری یاعلایق و الگوهای رفتاری کلیشهای از خود نشان میدهند.
اوتیسم را بيشتر ميتوان يك اختلال نورولوژيكی كه خودش را در سالهای اوليه رشد كودك نمايان می كند معرفی نمود. اين اختلال در بيماران اوتيستيك باعث میشود كه مغز فرد مبتلا به اوتیسم نتواند در زمينه رفتارهاي اجتماعی و مهارتهای ارتباطی به درستی عمل كند و مزاحم او برای يادگيری چگونگی ارتباط و تعامل با ديگران به طور اجتماعی می شود.
هیچ آزمایش پزشکی مانند ازمایش خون و یا تصویربرداری و…برای تشخیص اوتیسم وجود ندارد و متخصصان برای تشخیص اختلال اوتیسم به رفتار و سیر پیشرفت کودک بر اساس مایل استونهای استاندارد توجه می کنند.
اوتیسم را در 18 ماهگی و در مواردی می توان در ماههای پایین تر نیز تشخیص داد.اما تشخیص قطعی در سن 2 سالگی توسط یک متخصص آشنا به غربال و تشخیص اوتیسم اتفاق می افتد ولی با این حال ممکن است تشخیص تا سن رفتن کودک به مدرسه به تعویق افتد و این تاخیر در تشخیص می تواند آسیب های جبران ناپذیری را برای کودک به همراه داشته باشد.
علت دقیق اوتیسم ناشناخته است با این حال پزشکان فاکتورهای زیر را در بروز این بیماری موثر میدانند: سابقه خانوادگی، جهشهای ژنتیکی، فرزندآوری در سنین بالا، قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین و سموم محیطی، سابقه عفونت ویروسی
هیچ روش درمانی برای اوتیسم وجود ندارد اما با رفتار درمانی،بازی درمانی،کار درمانی،گفتار درمانی و فیزیوتراپی میتوان به افراد دارای اوتیسم کمک کرد تا حس بهتری داشته باشند.
نویسنده:فاطمه شهریاری
Link: https://faratarjome.ir/u/news/اوتیسم9.html