مقاله پیش رو به بررسی نقش و جایگاه سازمان­های مردم نهاد در ساختار سیاسی اجتماعی جامعه می­پردازد. سازمان هایی که علیرغم قدمت دیرینه ی خود در جامعه ایران و نهادینه شدن فعالیت های آنها هنوز جایگاه اصلی خود را در روابط اجتماعی از یک سو، و تعامل با نظام سیاسی و مدیریت اجرایی را از سوی دیگر نتوانسته پیدا کند. این مهم می تواند عواملی چندگانه را به همراه داشته باشد.

نکته مهم و اساسی آن است که در تبیین اهداف، ویزگی­ها و نقش­های مربوط به این سازمان­ها کوشش و اهتمام جدی همراه باشد و در جامعه به اشکال قانونی بتوان در کسب جایگاه سازمان ها اهتمام نمود. مشکل عمده ای که در راه رسیدن به توسعه یافتگی و نهادینه شدن فعالیت­ها و کارویژه­های سازمان­های مردم نهاد وجود دارد، نبود سازوکار مناسب و یک پارچگی در مواجهه با این سازمان­ها در نظام اجرایی و تصمیم­گیری می­باشد.

The present study addresses the role and position of non-governmental organizations in the social structure of the society. These organizations despite their long history in the Iranian society and the institutionalization of their activities, have failed to find their true position in social relations on the one hand and interaction with the political system and executive management on the other hand. This issue can be associated with multiple factors.

The main point is that serious efforts should be accompanied with explaining the goals, qualities and roles of these organizations and the position of organizations should be attained in the society legally. The major problem facing the development and institutionalization of the activities and operations of NGOs is the absence of a proper mechanism and integrity in dealing with these organizations in the executive and decision-making system.