مطابق عکس برداری sem صورت گرفته از نمونه ها مشاهده می شود که ساختار همه ی نمونه ها ساختاری همگن و متراکم می باشد. و از آنجایی که در طرح مخلوط از سنگدانه های درشت استفاده نشده است دارای ناحیه itz که به عنوان یک ضعف اساسی در بتن های معمولی خوانده می شود نخواهیم بود.

البته در برخی از نمونه ها مانند نمونه های الیاف شیشه که در شکل ()نمایش داده شده است مقداری منافذ هوا مشاهده می شود. اما در کل در ریز ساختار نمونه ها فضای تخلخل کم می باشد که همین امر در بلند مدت می تواند دردوام بتن تاثیر گذار باشد.

با توجه به انکه در طرح مخلوط از میزان زیادی میکرو سیلیس استفاده شده است و وظیفه ی میکرو سیلیس به عنوان یک پوزولان تبدیل کلسیم هیدروکسید به ژل سیلیکاتی c-s-h می باشد مشاهده می شود که میزان کریستال کلسیم هیدروکسید کم می باشد و نمونه ها از استحکام و ودوام خوبی برخوردار هستند.

با توجه به آنکه آب فیزیکی در دمای 120 درجه سانتی گراد و آب شیمیایی در دمای بین 180 تا 300 درجه سانتی گراد متصاعد می شود می توان گفت که حرارت بالا اثرات مخربی خواهد داشت از جمله تجزیه محصولات هیدراتاسیون و تخریب ژل c-s-h.

به عبارت دیگر افزایش دما سبب کاهش نیروهای واندروال بین لایه های c-s-h و شکل گیری گروه های سیلانول خواهد شد و افزایش ترک ها را شاهد خواهیم بود.

که در این تحقیق نیز به وضوح اثرات مخرب دما در نمونه های مقاومت کششی و خمش 4  نقطه ای مشاهده شد که با افزایش دما  میزان آنها کاهش می یابد.

به عنوان مثال همانطور که در شکل های () که مربوط به نمونه های الیاف بازالت  می باشد مشاهده می شود با افزایش دما و تخریب ژل سیلیکاتی c-s-h به خصوص در دمای 300 درجه سانتیگراد در ریز ساختار، ترک های متعددی به وجود می آید  و همین امر باعث کاهش مقاومت فشاری آن می شود.

اما استثناهایی نیز  وجود دارد که در  نمونه های دارای الیاف pp و ارامید مقاومت فشاری با افزایش دما  افزایش یافته است .

می توان به هیدراته شدن دانه های سیمان که تا قبل از رسیدن به این دما در هیدراتاسیون شرکت نکرده اند اشاره کرد. یعنی با انتقال اب در میان حفره ها دانه های هیدراته نشده هیدراته خواهند شد و سبب افزایش مقاومت فشاری آنها می شود. یا به عبارتی دیگر می توان گفت که جذب اب الیاف pp و ارامید بالا بوده که با افزایش دما و خارج شدن این اب دانه های هیدراته نشده هیدراته شده اند و مقاومت افزایش یافته است.

با توجه به ریز ساختار نمونه ها متوجه آن می شویم که توزیع الیاف pp مناسب تر از بقیه نمونه ها می باشد. و همچنین مقاومت پیوستگی بین الیاف pp و ماتریس بتن به اندازه کافی می باشد که باعث پارگی الیاف pp شده است.

It can be observed, according to SEM images taken from the specimens, that the structure of all specimens is homogeneous and condensed. There will be no Interfacial Transition Zone (ITZ), which is a fundamental weakness in normal concretes, since coarse aggregates have not been used in the mix design. However, a few air pores can be seen in some specimens such as glass fiber concrete represented in Fig. ( ). The porosity is generally low in the microstructure of specimens, which can influence the durability of concrete in the long term.

It is observed that the amount of Calcium Hydroxide crystal is low and the specimens have a very good strength and durability, considering the high amount of micro silica usage in the mix design and knowing that micro silica as a pozzolan converts Calcium Hydroxide into C-S-H silica gel.

Based on the fact that physical and chemical water evaporates at 120 °C and 180 to 300 °C, respectively, high temperature has destructive impacts on concrete, such as decomposing hydration products and destructing the C-S-H gel.

In other words, the temperature increase would reduce the Van der Waals force between C-S-H layers and decreases the formation of Silanol groups, therefore cracks will increase.

Destructive impacts of temperature on tensile and 4-point bending strength are obviously observed in this study, which decrease by the increase of temperature.

For example, as it can be observed from the figures (  ), which are related to Basalt fiber specimens that numerous cracks are formed in the microstructure by the increase of temperature and destruction of C-S-H silica gel, especially at 300  °C, so it reduces the compression strength.

There are some exceptions though, the compressive strength has increased by the increase of temperature in specimens containing PP fiber and Aramid.

The hydration of cement particles, which have not participated in the hydration process before reaching to this temperature, can be mentioned, i.e. transferring water among the pores would cause them to hydrate and it thus increases the compressive strength of concrete. In other words, it can be concluded that the water absorption rate of PP and Aramid fibers is high, which causes the remained particles from hydration to be hydrated by temperature increase and extraction of trapped water in those fibers and thus increases the compressive strength.

According to the microstructure of specimens, we noticed that PP fiber distribution is more suitable than other specimens. The bond strength between the PP fiber and the concrete matrix is sufficient enough, which has led the fiber to rupture.