Deterministic and probabilistic techniques may be used to determine the required level of spinning reserve capacity. Deterministic approaches do not specifically recognize the probability of component failures in the assessment of spinning reserve. Probabilistic techniques can be used to take into account the random outages of system components and other stochastic behavior. Deterministic criteria are easier for system planners and operators to understand and apply than probabilistic approaches. A practical way to overcome these difficulties is to combine probabilistic indices with deterministic criteria to reflect the degree of power system well-being. In conventional well-being analysis approaches, according to priority list, units should be committed to satisfy the specified criteria. In this study, concepts of well-being analysis are incorporated in dynamic programming to obtain the optimum amount of capacity reserve. In a practical power system, the reserve cannot be utilized instantaneously and is restricted by the characteristics of the committed generating units. Therefore, assigned amount of spinning reserve must be available within a given period to provide protection in the event of a sudden loss of generating capacity or any other power system disturbance. An approach is developed in this work to determine the required number of units and optimal load dispatch of committed units based on the characteristics of unit response criteria using a dynamic programming method. Another important factor in the assessment of spinning reserve between committed units is the limitation of transmission line capacity. This work proposes a linear programming method for economic dispatch of power generation considering spinning reserve and transmission line capacity.

برای تعیین سطح مورد نیاز ظرفیت ذخیره چرخان می توان از روش های قطعی و احتمالاتی استفاده نمود. روش های قطعی به طور ویژه، احتمال خرابی اجزا را در تخصیص ذخیره چرخان به حساب نمی آورند. از روش های احتمالاتی می توان برای در نظر گرفتن خروج تصادفی اجزای سیستم و سایر رفتارهای تصادفی مولفه ها استفاده کرد. برای طراحان و اپراتورها درک و بکارگیری معیارهای قطعی آسانتر از روش های احتمالاتی است. یک راه عملی برای غلبه بر این دشواری ها، ترکیب شاخص های احتمالاتی با معیارهای قطعی است تا بیانگر درجه سلامت سیستم قدرت باشد. در روش های تحلیل سلامت سیستم مبتنی بر فهرست اولویت متعارف، واحدها به گونه ای در مدار قرار می گیرند تا معیاری مشخص برآورده شود. در این پژوهش، مفاهیم تحلیل سلامت در روش برنامه ریزی پویا گنجانده شده است تا مقدار بهینه ظرفیت ذخیره بدست آید. در یک سیستم قدرت عملی، مقدار ذخیره نمی تواند به صورت لحظه ای مورد استفاده قرار گیرد بلکه توسط ویژگی های واحدهای تولیدی که در مدار قرا گرفتند، محدود می شود. مقداری مشخص از ذخیره چرخان باید در یک دوره معین در دسترس باشد تا در صورت از دست رفتن ناگهانی ظرفیت تولید یا هرگونه اختلال در سیستم قدرت، توانایی محافظت از سیستم را دارا باشد. در این مطالعه، روشی برای تعیین تعداد واحدهای مورد نیاز و پخش بار بهینه واحدهای به مدار آورده شده بر اساس معیارهای مشخصه پاسخ  واحدها و با بکارگیری روش برنامه ریزی پویا، توسعه یافته است. يکي ديگر از عواملي که در تخصيص ذخيره چرخان بين واحدهاي توليد نقش دارد، محدوديت ظرفيت انتقال خطوط است. در این پژوهش روشی از برنامه ريزي خطي‌‍ برای پخش بار اقتصادی توان تولیدی، با درنظر گرفتن ذخيره چرخان و ظرفیت خطوط انتقال پیشنهاد می گردد.