مقاله #881

چکیده

گلوتامین فراوان‌ترین اسید آمینه در عضله و پلاسمای انسان است و از طریق تقسیم سریع سلول‌ها، از جمله لوکوسیت‌ها[1]، با سرعت بالایی مورد استفاده قرار می‌گیرند تا انرژی و شرایط مطلوب برای بیوسنتز نوکلئوتید[2] را فراهم سازند. بدین ترتیب، گلوتامین برای عملکرد صحیح سیستم ایمنی بدن، امری ضروری در نظر گرفته می‌شود.

در طول وضعیت‌های مختلف کاتابولیک از جمله ترومای جراحی، عفونت، گرسنگی و ورزش‌های سنگین، هموستاز گلوتامین تحت فشار قرار می‌گیرد. کاهش سطح گلوتامین پلاسما (دامنه نرمال از 500 تا 750 μmol/L بعد از روزه‌داری (عدم تغذیه) شبانه) پس از رویدادهای استقامتی و ورزش طولانی‌مدت گزارش گردیده است. این سطوح پس از ورزش های کوتاه‌مدت و با شدت زیاد بدون تغییر مانده یا به طور موقت بالا می‌رود. همچنین، گزارش شده است که گلوتامین پلاسما در بیماران دارای دیابت شیرین[3] درمان‌نشده، در اسیدوز متابولیک رژیم غذایی[4] و در دوره‌ی بازیابی پس از ورزش‌های متناوب با شدت بالا کاهش پیدا می‌کند. عوامل متداول در میان تمامی این حالات استرس، افزایش در غلظت پلاسمای کورتیزول و گلوکاگون و یک نیاز افزایشی بافت برای گلوتامین برای گلوکونئوژنز می‌باشد. گفته می‌شود که افزایش گلوکونئوژنز و افزایش متعاقب درجذب (مصرف) گلوتامین کبد، روده و کلیه دلیل کاهش گلوتامین پلاسما در حالات استرس کاتابولیک، از جمله ورزش‌های طولانی‌مدت، می‌باشد.

اثرات کوتاه‌مدت ورزش بر روی سطح گلوتامین پلاسما ممکن است تجمعی باشد، زیرا نشان داده شده است که ورزش سنگین به سطوح پایین گلوتامین پلاسما (کمتر از 500 μmol/L) منجر می‌گردد که نیاز به دوره‌های بازیابی طولانی دارد. علاوه بر این، ورزشکارانی که تجربه‌ی ناراحتی ناشی از سندروم بیش-تمرینی را دارند سطوح استراحتی گلوتامین پلاسمای کمتری نسبت به کنترل‌های سلامت فعال را نشان داده‌اند. بنابراین، فعالیت بدنی مستقیما بر روی در دسترس بودن گلوتامین برای لوکوسیت‌ها تاثیر می‌گذارد و در نتیجه می‌تواند بر روی عملکرد سیستم ایمنی بدن تاثیر بگذارد. مطلوبیت سطح گلوتامین پلاسما به عنوان نشانه‌ای از بیش-تمرینی اخیرا مورد تاکید قرار گرفته است، اما هنوز یک اتفاق نظر در ارتباط با بهترین شیوه‌ی تعیین این سطح حاصل نگردیده است.

از آنجا که صدمه، عفونت، وضعیت تغذیه و ورزش حاد همگی می‌توانند بر روی سطح گلوتامین پلاسما تاثیرگذار باشند، این عوامل باید کنترل گردیده و/یا مورد توجه قرار گیرند اگر قرار باشد که گلوتامین پلاسما به عنوان یک نشانگر مفید برای بیش‌تمرینی محتمل‌الوقوع عمل نماید.