مقاله #748

فلج مغزی یکی از بیماری های شناخته ی شده ی عصبی می باشد که در اوایل کودکی شروع شده و در طول زندگی فرد باقی می ماند. این بیماری، شایع ترین بیماری عصبیِ غیرپیشرونده در دوران کودکی می باشد. در افراد مبتلا به فلج مغزی، اختلال در مهارت های حرکتی پیچیده، تون عضلانی غیر طبیعی (که بر روی وضعیت قامتی و حرکتی تاثیر می گذارد )، تغییر در تعادل و هماهنگی حرکتی، کاهش در قدرت و از دست دادن کنترل حرکتی، و اختلال در انقباض و دفورمه شدن استخوان دیده می شود.

این افراد در فرایندهای یادگیری مهارت حرکتی با مشکل مواجه می باشند. یادگیری مهارت یک نوع یادگیری می باشد که در نتیجه ی تمرین مداوم و تکراری، ایجاد می شود.

با توجه به گسترش استفاده از واقعیت های مجازی در توانبخشی و اهمیت یادگیری حرکتیِ افرادی که دچار فلج مغزی می باشند، ما انجام تحقیق در این زمینه را ضروری دانستیم.

هدف این تحقیق، بررسی نتایج تحقیقات قبلی در مورد یادگیری حرکتی با استفاده از واقعیت مجازی در بیماران دچار فلج مغزی می باشد.

در ابتدا 40 مقاله انتخاب شدند اما 30 مقاله به علت نداشتن معیارهای ورود به تحقیق، از این تحقیق کنار گذاشته شدند. داده های استخراج شده از 10 مقاله ی باقی مانده، خلاصه بندی شدند.

نتایج تحقیقات نشان دادند که استفاده از واقعیت مجازی در کودکان با فلج مغزی، باعث بهبود عملکرد حرکتی درشت و بهبود در یادگیری حرکتی مهارت‌ها و انتقال آن به زندگی واقعی شد.

بنابراین واقعیت مجازی احتمالا یک روش و گزینه ی مناسب در مراقبت از این نوع کودکان باشد. با این حال تحقیقات کمی در مورد یادگیری حرکتی با استفاده از واقعیت مجازی وجود دارد. ضمن اینکه مزایای بلند مدت درمان با استفاده از واقعیت مجازی، هنوز مشخص نشده است.