مقاله #608

چکیده

نشان می‌دهیم که در یک پلاسمای غباری متشکل از یک پلاسما (چگالی n و دمای T) و ذرات غبار (چگالی N و شعاع a) بار روی ذره با مقدار فضای آزاد آن ، که V پتانسیل سطحی آن است تعیین نمی‌شود. بلکه بار با یک ضریب 1+x، کاهش می‌یابد که  طول دبای پلاسما است. این ضریب به جز در حلقه‌های نازک اپتیکی E و G، بزرگ است. معمولا نیروهای الکترومغناطیسی روی ذرات غبار در سیستم حلقه‌ای سیاره کیوان برای ایجاد اثرات قابل مشاهده، بسیار کوچک هستند. جریان حمل شده به وسیله ذرات غبار که نسبت به پلاسما با سرعت w حرکت می‌کند با تقریب خوبی به وسیله  تعیین می‌شود. بنابراین اختلالات مغناطیسی ایجاد شده به وسیله حلقه F باید بسیار کوچکتر از تخمین‌های قبلی باشد.