مقاله #580

چکیده

تولید برق از انرژی خورشیدی با توجه به ذات بسیار در دسترس و دوستار محیط زیست آن، مقبولیت جهانی یافته است. اگرچه تولید توان از خورشید جذاب به نظر می رسد، دسترس پذیری آن وابسته به تغییرات فاکتورهای بسیاری نظیر تغییر تابش، دما، سایه و غیره است. از این رو، استخراج توان ماکزیمم از PV خورشیدی با استفاده از روش ردیابی نقطه حداکثر توان (MPPT) در مطالعات پیشین مورد بررسی قرار گرفته است. در میان روش های متعدد ارائه شده، روش های MPPT با استفاده از الگوریتم های تپه نوردی و هدایت افزایشی در رسیدن به نقطه حداکثر توان تحت شرایط تابش ثابت، بسیار مورد توجه واقع شده اند. با این وجود، این روش ها دارای نوسانات حالت دائمی شدیدی حول MPP بوده و عملکرد دینامیکی ضعیفی هنگام تغییر شرایط محیطی دارند. از سوی دیگر، الگوریتم های الهام گرفته از طبیعت هنگام کار با مسائل بهینه سازی غیر خطی، غیر قابل تمییز و اتفاقی، ویژگی های خوبی را از خود نشان میدهند و بار ریاضیاتی مساله را نیز افزایش نمی دهند. از این رو، در این مقاله، با تاکید بر انتخاب مقدار اولیه و با اعمال اصلاحاتی به تکنیک بهینه سازی ازدحام ذرات، تلاش هایی برای ردیابی نقطه حداکثر توان انجام شده است. ویژگی های کلیدی این روش شامل توانایی ردیابی توان پیک سراسری به طور دقیق تحت تغییر شرایط محیطی با نوسانات حالت دائمی تقریبا صفر، پاسخ دینامیکی سریعتر و پیاده سازی آسان تر است. برای شرایط سایه جزئی، تکاملی سیستماتیک انجام شده و نهایتا نتایج بدست آمده با نتایج موجود مقایسه شده اند. ضمنا، نتایج شبیه سازی نیز با استفاده از نمونه اولیه ای از سخت افزار ساخته شده صحه گذاری شده اند.