مقاله #504

چکیده:

اهداف: ازدحام و منابع محدود باعث افزایش فشار بر امکانات مراقبت ویژه و دپارتمان های اورژانس در سراسر جهان شده است. بخصوص این مشکلات در کشورهای در حال توسعه شایع تر هستند. شبیه سازی رویداد گسسته ابزاری مبتنی بر کامپیوتر است که برای تخمین این مسئله مورد استفاده می گیرد که چگونه تغییرات در سیستم های ارائه خدمات سلامتی پیچیده نظیر دپارتمان های اورژانس بر عملکرد عملیاتی تاثیر می گذارند. با استفاده از این ماهیت، هدف ما شناسایی مداخلات عملیاتی است که می تواند باعث بهبود بیماران در بستر مراقبت ویژه در یک کشور در حال توسعه شود.

روش ها: ما مدل شبیه سازی مراقبت ویژه در بیمارستان بخش در کشور غنا توسعه دادیم تا تاثیرات مداخلات عملیاتی خنثی از منابع (تعدیل زمان شروع به کار کارکنان و نقش ها) و بعلاوه منابع (افزایش کارکنان) بر عملکرد بیماران را بیازماییم. برای توسعه و آزمودن مدل از داده های زمان و حرکتی از پیش تهیه شده استفاده کردیم. نتیجه اولیه تاثیر مدلسازی شده مداخلات بر طول حضور بیمار (LOS) بوده است.

نتایج: طرح مورد پایه (بدون تغییر) میانگین LOS معادل 292 دقیقه داشته است (بازه اطمینان 95% (CI)، 291-293). بطور جداگانه افزودن کارکنان، تغییر نقش های کارکنان، و تغییر شیفت کاری بطور کلی تاثیری بر LOS نداشته است. بخصوص، افزودن 2 کارمند ثبت، ثبت کننده سوابق، و پزشک با الگوهای ورودی بیمار هماهنگ شد و بدین ترتیب میانگین LOS تا 96 دقیقه (CI=95%، 94-98) کاهش یافت. ترکیب همزمان نقش های کارکنان (ثبت و ثبت کننده سوابق)، باعث کاهش 152 دقیقه ای LOS گردید (95% CI, 150-154).

نتیجه گیری ها: مداخلات خنثی از منابع که از طریق مدلسازی شبیه سازی رویداد گسسته شناسایی شد، پتانسیل بهبود عملکرد مراقبت ویژه در بیمارستان شهری غنا را داشته است. شبیه سازی رویداد گسسته روش دیگری برای شناسایی مداخلات کارآمد بالقوه برای بهبود جریان بیمار در بسترهای منابع محدود اورژانس و مراقبت ویژه را ارائه می کند.