مقاله #479

چکیده

لحیم‌کاری خلاء در دمای بالا به تنها فرآیند مناسب برای سازه‌های دیواره‌ی نازک نظیر تبادل‌گرهای فشرده‌ی حرارت مورد استفاده در راکتورهای گازسردشونده‌ی دما بالا (HTGR) تبدیل شده‌است. در طی فرآیند معمول لحیم‌کاری، توجه زیادی به مرحله‌ی انجماد هم‌ دما می‌شود که مهم‌ترین اثر را بر کیفیت جوش دارد. با این حال، فرآیند انجماد همد‌ما را با رفتار نفوذی عناصر کاهنده‌ی نقطه‌ی ذوب (MPD) کنترل می‌کنند و نفوذ عناصر MPD به داخل فلز زمینه می‌تواند به تشکیل اتصالات لحیم‌کاری شده‌ی محلول جامد منجر شود. بنابراین، حصول دقیق به پارامترهای سینتیکی جزء نفوذ برای اتصالات لحیم‌کاری شده بسیار حائز اهمیت می‌باشد. در این مقاله، نوع جدیدی از نمونه‌‌های لحیم‌کاری «گُوِه»مانند را برای مطالعه‌ی خواص اتصالات پیشنهاد کردیم. آزمایش‌ها بر روی ترکیبی از SS316L با فیلر آلیاژی BNi-2 در دماهای 1050، 1075 و 1100 درجه سانتی‌گراد با زمان‌های نگه‌داری متفاوت، به ترتیب از 15 تا 45 دقیقه، انجام شدند. از دو مدل کلاسیک به همراه داده‌های تجربی برای تعیین پارامترهای سینتیکی، از جمله ضریب نفوذ و انرژی اکتیویته‌ی نفوذ، استفاده شد. سپس، اثرات دمای لحیم‌کاری و زمان نگهداری را بر حداکثر مقدار فاصله ی لحیم‌کاری (MBC) نیز بررسی کردیم. نتایج حاکی از آن هستند که ضریب نفوذ با افزایش دما افزایش می‌یابد و با افزایش زمان نگهداری در دمای ثابت از مقدار آن کاسته می‌شود. انرژی اکتیویته‌ی نفوذِ بور در SS316L برابر با 134 kJ/mol است. در ضمن، افزایش شدید مقدار MBC نیز با افزایش دمای لحیم‌کاری و زمان نگهداری مشاهده گردید.