مقاله #411

چکیده

توافق امتیاز مهمترین ویژگی پروژه‌های BOT است، چون طول عمر پروژه از نقطه نظر حقوق مختلف، مقررات، و مسئولیت‌های دولت و صاحب امتیاز تعیین می گردد. طراحی دوره امتیاز در ثبات مالی و تعیین تخصیص سود/هزینه بین دولت میزبان و صاحب امتیاز ضروری می باشد. اما در عین حال که دوره امتیاز و طول عمر پروژه مستقل از هم هستند، اما متدها رویدادهای بهم وابسته ای را به شکل عامل برون زا برای آنها در نظر می گیرند. در ضمن، این متدها اغلب منافع و هزینه‌های اجتماعی نامعین، که در تعریف، قیمت گذاری و توزیع هزینه‌ها و منافع بین طرفین اثر گذارند، و نیز ارزیابی توزیع جریان‌های نقدی را، لحاظ نمی کنند. در این مقاله، نتایج مرحله اول پروژه تحقیقاتی با هدف تعیین طول عمر پروژه ساخت-عمل-انتقال بهینه (BOT) و دوره امتیاز که به شکل برون زا و مستقل، با ماکزیمم کردن ترکیب منافع ذی نفعان محاسبه می گردد، ارائه می کنیم. بر اساس تخمین توسعه اقتصادی و اجتماعی، فضای مذاکره در مورد بازه زمانی دوره امتیاز به دست می آید، که با کران کمتر آن برگشت مالی مطلوبی برای سرمایه گذارهای خصوصی حاصل شده و با کران بالایی آن امکان پذیری اقتصادی دولت میزبان و رفاه افزایش یافته در دل پروژه تضمین می گردد. پیامد مدل کمی جدید بعنوان مبنای مناسب برای تلاش‌های آتی، پیش از پیاده سازی، در نظر گرفته می شود. ساختار و جزئیات مدل با پروژه تونل هونگ کنگ بعنوان یک مطالعه نمونه ارائه می شوند تا کاربرد جزئی آن توصیف شود.

سهم این مقاله در تئوری تهیه و تدارک ساخت این است که طول عمر پروژه و دوره امتیاز توام با هم دیگر تعیین شده و منافع اجتماعی در بررسی منافع مالی پروژه در نظر گرفته می شوند. در شرایط واقعی، مدل فراتر از تفکر فرایند خطی خواهد بود و از مشاورین مهندس برای گرفتن اطلاعات منطقی و دقیق برای سازنده‌های پروژه BOT و افزایش چشم اندازهای دولت برای ورود موفق به قرارداد با صاحب امتیاز، استفاده خواهد شد. انتظار می رود موقع مذاکره برای دوره امتیاز، فضای مذاکره بازتری برای دولت و صاحب امتیاز در تعیین ویژگی‌های اقتصادی اجتماعی کلیدی قراردادهای BOT فراهم بشود. در نتیجه، استفاده از مدل، منفعت کلی هر دو طرف را افزایش می دهد.