مقاله #207

چکيده:

  در مفهوم سيستم­های توزيع توان، طرح­های خود-درمان هدف پيدا کردن مکان خطا، ايزوله کردن آن، و ترميم سيستم را به شکل اتوماتيک، يعنی بدون نياز (و يا نياز محدود) به اپراتور سيستم توزيع و دخالت خدمه ­ی تعميرکننده، را بر عهده دارد. برخی از فوايد ذاتی تکنولوژی توزيع هوشمند به شکل قابل اطمينانی، به دليل کاهش مدت زمان قطع، استفاده­ ی کارامدتر از پرسنل کاری و منابع (خدمه، اپراتورها، ماشين ­ها و غيره)، و افزايش انعطاف­ پذيری عملياتی، افزايش يافته­ است. قابليت اطمينان به صورت طبيعی افزايش يافته است، زيرا که به زمان کمتری برای مکان ­دهی و ايزوله کردن مناطق ايجاد کننده­ ی خطا و هم­چنين برای بازگرداندن مشتری­ های بخش ­های سالم، نياز است. طرح­ های خود-درمان، بخش موروثی­ای از شبکه­ های هوشمند بوده و انتظار می­رود که نقشی مهم و اساسی در سيستم ­های توزيع نوين و آينده داشته باشند. شايان ذکر است که تکنولوژی­ های مبتنی بر سوئيچ (لوازم حفاظتی و سوئيچی، شامل حفاظت سازگار)، سنسورها، سيستم­ های سرمايه گذاری و زيرساخت ­های ارتباطاتی مورد نياز برای پياده­ سازی طرح­ های خود-درمان، پايه و اساس اجرای برنامه­ های توزيع هوشمند ديگر مانند بهينه­ سازی و دوباره­ پيکره ­بندی اتوماتيک سيستم را نشان می­ دهند. بنابراين، تعداد رو به رشدی از پروژه ­های خود-درمان توسط مراکز به عنوان بخشی از برنامه­ های نوين­ سازی عرضه­ ی توانشان، در حال پياده­ سازی هستند. اين مقاله به بحث و بررسی تخمين فوايد قابليت اطمينان حاصل از طرح­ های خود-درمان، با تاکيد بر مکان­ خطاها، تشخيص آن­ها و ترميم سرويس (FLISR) اعمال شده به توليد­کنندگان توزيع واقعی، می­ پردازد.

اصطلاحات شاخص- شبکه­ ی هوشمند، سيستم­ های توزيع هوشمند، اتوماسيون توزيع، تکنولوژی­ های خود-درمان، قابليت اطمينان توزيع