زبان چینی (ماندرین) (Mandarin)
در سراسر جهان توسط بیش از یک میلیارد نفر صحبت می شود و پر استفاده ترین زبان
دنیا محسوب می شود.این زبان با این که از نظر گرامری و دایره لغات خیلی مشکل
نیست،اما چون الفبا ندارد و تعداد کارکتر های آن خیلی زیاد است بسیار زبان مشکلی
برای یادگیری محسوب می شود.
از این زبان در کشور های چین تایوان ، اندونزی و سنگاپوراستفاده
میشود.
این زبان از نظره گرامر زبان مشکلی نیست و تعداد و جنسیت
ملاک نیستند و فعلهای این زبان نیازی به صرف کردن ندارند و زمانهای فعل از ساختار دشوار
نیستند،اما زبان ماندرین فاقد الفباست و از شمایل و نمادها که به کاراکترهای چینی معروف
هستند استفاده میشود این کاراکترها قدیمی ترین سیستم نوشتاری در جهان هستند. حدود
10.000 نماد در زبان چینی وجود دارد و تعدادشان رو به افزایش است.
فرق عمده زبان چینی ماندارین با اکثر زبانهای دیگر
جهان در نواخت بر بودن آن میباشد. بدین صورت که هر هجا در این زبان (chang,
chung, bei, ba, lai و…) در
۴ نواخت و تعدادی از هجاها نیز به صورت استثنائی در ۵ نواخت تلفّظ میشوند.
1.
در نواخت اوّل هجا به صورت یکنواخت و کشیده تلفظ میشود.
2.
در نواخت دوّم، در هنگام تلفّظ هجا صدای فرد به صورت تدریجی به سمت
بالا میرود.
3.
در نواخت سوّم صدای فرد ابتدا به سمت پایین سقوط میکند و سپس به سمت
بالا اوج میگیرد.
4.
در نواخت چهارم هجا به صورت دفعی و ضربتی تلفّظ میشود.
5.
تلفّظ پنجم هم که به صورت استثنائی در برخی هجاها وجود دارد فاقد
نواخت است و هجا به صورت معمولی بیان میشود.
Link: https://faratarjome.ir/u/news/چینی-ماندرین:--سخت-ترین-زبان-دنیا9.html